Kinesiotaping (Kinesiology Taping)

Koncepcja ta została szczególnie mocno spopularyzowana w ciągu ostatnich 10 lat, jej twórcą jest japoński chiropraktyk dr Kenzo Kase, który opracował materiał do produkcji taśm oraz sposoby aplikacji, uwzględniając różne dysfunkcje, nie tylko w obrębie narządu ruchu, ale również układu limfatycznego, czy możliwości wykorzystania w terapii blizn.

Metoda kinesiotapingu jest skuteczna w przypadku bardzo wielu schorzeń i przypadłości o charakterze zarówno ostrym, jak i przewlekłym. Jej zastosowanie nie ogranicza się jedynie do obszaru narządu ruchu.

Wskazania do kinesiotapingu :

• urazy i kontuzje typu naderwanie mięśnia, skręcenie stawu (np. skręcenie kostki),
• wady kręgosłupa i klatki piersiowej,
• zespoły bólowe kręgosłupa i kończyn (np. kinesiotaping kolana, barku i szyi),
• dolegliwości bólowe o podłożu zwyrodnieniowym,
• obrzęki limfatyczne, np. u kobiet po mastektomii (tzw. taping limfatyczny),
• porażenie nerwu twarzowego,
• zaburzenie połykania,
• występowanie rozległych siniaków spowodowanych urazem,
• terapia blizn,
•  wady ustawienia stóp,
• pomocniczo – w obniżonym napięciu mięśniowym,
• terapia pacjentów neurologicznych.